Vader weigert alimentatie te betalen maar ook financiële gegevens te verstrekken
Beste,
Al 7 jaar zijn wij uit elkaar (niet getrouwd geweest) en ons zoontje is bijna 8. Al de jaren heeft mijn ex € 100,- per maand betaald en hier en daar kleine dingen zoals zwemles of een schoolreisje. Sinds november betaald hij niets meer, geen € 100,- maar ook bijdragen voor school en buitenschoolse activiteiten zoals sport niet. Hij is van mening dat hij pas hoeft te betalen als hij ook gezag heeft.
Ik heb aangegeven dat ik een notitie in het gezagsregister wil laten aanmaken dat als ik kom te overlijden hij het gezag krijgt (dat is een oplossing op één van de argumenten die hij gaf om hem wel het gezag te geven). Uiteindelijk heb ik met een advocaat een ouderschapsplan opgesteld en meerdere keren om zijn financiële gegevens zodat we de draagkracht kunnen berekenen. Hij gaat overal tegenin maar op het gebied van financieel geeft hij gewoon 0,0 antwoord.
Ik wil mijn kind niet bij hem weghouden om zo aan zijn gegevens of een evt. alimentatie te komen. Ik vind het alleen niet oké dat ik alleen voor alles moet opdraaien, als ik zou weten of hij niet kan bijdragen of geen verplichting heeft dan is het niet anders. Maar hij speelt nu eigen rechter om bij mij iets af te dwingen..
Op het ouderschapsplan is het enige dat ik als reactie krijg dat er niet aan zijn belangen gedacht wordt, maar ik heb dit plan duidelijk gestuurd en aangegeven dat het een concept is en of hij daar zijn bevindingen per deel kan over delen zodat we uiteindelijk tot een goede afspraak over alles kunnen komen.
Ik ben bang dat ik hem voor de rechter moet slepen en dat hij alsnog gedeelde gezag krijgt. Wat is in deze situatie aan te raden?
Hier is het de omgekeerde wereld, ik betaal al jaren een fortuin aan alimentatie, deze alimentatie is naar de schuldregeling gegaan van mijn ex en naar de gemeente ten tijde dat ik betaalde is er ook beslaglegging geweest door het LBIO, dus ik heb dubbel op betaald, daardoor failliet geraakt en noodgedwongen woningverkoop.
Vervolgens word een jaar later je kinderen afgenomen, omdat een moeder zich niet aan de regels hoeft te houden en dus niet hoeft te denken aan het belang van het kind. In die tijd betaalde ik nog steeds het volle pond aan alimentatie, maar toen ik kwam met alimentatieherziening en dat ik nu wel eens na 4 jaar een ouderschapsplan getekend wilde hebben, die zij al die jaren weigerde te tekenen opgesteld notabene ook nog door haar eigen advocaat.
Vervolgens onterecht op basis van valse beschuldigingen in een traject gedrukt, waar ik maar mee akkoord ging omdat ik graag mijn kinderen weer wilde zien. Toen betaalde ik niet meer omdat mijn gezinssamenstelling veranderd was, wat uiteraard mijn ex niet accepteerde en daardoor ook nog eens de kinderen gek zat te maken en tegen mij op zat te zetten, wat ook nog eens conflict gaf tussen mijn kinderen en mijn stiefkinderen. De hele situatie is gewoonweg te belachelijk voor woorden.
Dan gaat zij vervolgens zielig lopen doen, dat ik geen alimentatie betaal, terwijl al lang en breed bekend is dat ik die niet kan betalen, wegens gezondheidsproblemen en baanverlies heb ik simpelweg een inkomen die niet meer toereikend is en het wordt er helaas ook niet beter op.
Zij gaat net zolang door tot ze mij kapot heeft, manipuleren met de kinderen het blijft maar door gaan, ongeacht wat, als vader zijnde sta je met de rug tegen de muur.
medegezag wordt geen gehoor aangegeven, maar dat heb ik ook al laten varen, ik moet er toch niet aan denken dat ik uberhaupt nog met zo een om te tafel moet, ook niet omwille van mijn kinderen. De schade die zij aangericht heeft is te groot hiervoor. Maar weer opnieuw herziening aanvragen en dan maar hopen dat het wel goed gaat. Mijn ex heeft niet in de gaten dat zij mensen in de schulden jaagt, en daardoor er helemaal niet meer betaald kan worden, advocaat hier advocaat daar. Jammer dat de kinderen hier onder lijden, daar denkt ze dan niet aan. Het is een kaalplukster eerste klas, maar het neemt niet weg dat ik toch een procedure op ga starten vanwege de vordering die ik op haar heb, dubbel op betaalde alimentatie, waardoor ik jaren in het nauw heb gezeten en rond moest komen van 10 euro per week. Dit wist ze ook, maar dat ik dan van alle kanten geld moet lenen om te leven, dat begrijpt ze niet. Ze gunt mij geen leven en zeker niet met mijn eigen gezin, dat zij hiermee de kinderen erg in het nauw drijft is ze zich duidelijk ook niet van bewust. Nu sinds kort een gezinsvoogd en een OTS op haar geplaatst, maar ik ben gebroken en kapot door deze hele toestand en de houding die mijn kinderen aannemen wordt je niet vrolijk van, duidelijk een loyaliteitsconflict en het had zo makkelijk kunnen zijn. acceptatie samengesteld gezin, heb ik ook moeten doen, aangezien ik ruim alimentatie heb betaald voor hun schuldregeling, aangezien het als inkomen wordt gezien. Ze heeft nooit geld, ze schaffen honden aan, maar voor mijn kinderen heeft ze zogenaamd geen geld voor kleren. Ik weet heus dat ik moet betalen, maar als de draagkracht het niet toe laat, ik en mijn gezin zullen ook moeten eten en we hebben geen vetpot. Rondkomen van nog geen 60 euro in de week met een gezin, waarvan ook nog eens de weekenden met zijn zessen, lijkt me dat toch vrij duidelijk. Maar als dat niet duidelijk is, dan kies ik voor mezelf en mijn gezin, want ik zal toch verder moeten met mijn eigen leven, dat is de enige kans dat mijn kinderen niet meer belast worden met een loyaliteitsconflict en beladen worden met zwartmakerij over mij en mijn gezin. Dan ben ik maar de ontlastende vader op afstand.