Recht van een hondeneigenaar
Beste rijdende rechter en collega's van het juridisch loket,
Graag zou ik wat meer info willen over het volgende:
Mijn ouders wonen nu 21 jaar in hun huidige woning, hebben een goede verstandhouding met de meeste buren (die er vaak al evenlang wonen). Zo'n 15 jaar geleden zijn zij begonnen om puur als hobby en hondenliefhebberij te gaan fokken. Als alles meezit wordt er 1 nestje per jaar geboren.
Mijn ouders betalen hondenbelasting voor een kennel, waarin is aangegeven door de gemeente (en iets van milieu) dat zij maximaal 6 honden mogen houden. Op dit moment hebben zij 4 honden, die allen in huis leven. Mijn ouders werken beiden niet meer en laten de honden eigenlijk nooit alleen.. als dat wel zo is dan zal dat voor een boodschap zijn en niet langer dan een uur zijn (tegenwoordig gaan zij vaak apart boodschappen doen). Mochten zij echt weg moeten voor een verjaardag dan worden de naaste buren op de hoogte gebracht, die hebben de mobiele nummers en een sleutel van ons huis. Mocht er overlast van blaffen zijn dan reageren zij zeker. Zij hebben meerdere malen als zij weg moesten navraag gedaan bij de buren en die hebben aangegeven dan niets te horen.
Wat betreft de pups die geboren worden, die blijven 8 weken bij de moeder en mogen dan met hun nieuwe eigenaren mee. Grotendeels van die 8 weken verblijven zij binnen in huis, maar afhankelijk van jaargetijde en weer worden zij weleens in de tuin gelaten. Dit ter socialisering, nieuwe omgeving ontdekken enzovoort. Zij verblijven dan absoluut niet de gehele dag buiten maar mogen dan zo nu en dan naar buiten. Met heel mooi weer kan er eventueel een rennetje opgezet worden zodat zij buiten kunnen spelen om het maar zo te zeggen. Let wel.. het gaat hier om pups van zo'n 6-8 weken oud.
Nu is 3 jaar geleden iemand van de gemeente langsgeweest, vanwege een klacht die zij ontvangen hadden wegens geluidsoverlast. U zult begrijpen dat zij hier compleet overdonderd door waren. Een brief van de gemeente gehad daarna en op gesprek geweest. Tijdens dat gesprek hun verhaal gedaan en antwoord gegeven op vele vragen, zij voelden zich net een crimineel. Veel stress erbij, bang dat honden teveel blaffen ..zelfs blafbanden aangeschaft om het blaffen te minderen. Met diverse buren gesproken, die gaven aan het niet als overlast te zien. Sommige buren gaven aan zelfs niets te horen. Er wonen dan ook aardig wat honden bij hun in de buurt, waarvan er meerdere behoorlijk kunnen blaffen. Sommige eigenaren zijn daar juist blij mee gezien er al meerdere malen bij hun of buren ingebroken is. Maar goed na gesprek bij de gemeente werden mijn ouders uitgenodigd om samen met de klagers om de tafel te gaan zitten.. prima want ze wilde dit graag verholpen hebben. Het laatste wat zij willen is overlast verzorgen. Op het laatste moment belt de gemeente dat het afgelast is, want de klagers willen niet bekend worden. Nou ja!! Tot op heden hebben zij dus ook geen idee om wie het gaat.. de klagers zijn nog nooit aan de deur geweest om te praten of aan te geven waar zij last van hebben. Daarna dus nooit meer iets van de gemeente of klagers gehoord.
Er zijn daarna weer 2 nestjes geboren,die zo nu en dan in de tuin hebben mogen spelen. Dat zal nooit langer dan een half uur zijn geweest per keer, daarna worden ze moe namelijk.
Maar nooit iets gehoord van klagers of gemeente.
Nu hebben mijn ouders weer een aantal pupjes (net 5 weken oud) liggen, die afgelopen week wel op 2 dagen hooguit een half uur (als ze dit gehaald hebben) in de tuin zijn geweest. Waarbij een aantal gepiept hebben (wat logisch is.. nieuwe omgeving dus eng). Staat er maandag ineens politie voor de deur met de mededeling dat zij een klacht hebben ontvangen over piepende pups die buiten in een kennel zaten!! Wat geheel niet waar is.. pups waren die maandag niet eens buiten geweest en ze zaten al helemaal niet in een kennel.
U zult begrijpen dat dit enorm veel stress en slapelozen nachten veroorzaakt bij mijn ouders, die proberen alles zo goed mogelijk te doen. Zowel voor de pups en diens socialisering als de buurt. Nog nooit is er iemand van de buren aan de deur geweest om aan te geven dat zij problemen hebben en zij kennen toch heel veel mensen in de buurt. De meeste mensen weten dat zij honden fokken, vragen vaak hoe het gaat, willen de pups zien enzovoort. Mijn ouders zullen ook nooit hondenpoep op een stoep o.i.d. laten liggen (zelfs als het van een ander is niet uit angst dat het hun verweten wordt).
Mijn vraag is eigenlijk wat hun recht is en wat zij eventueel voor stappen tegen klagers, gemeente enzovoort kunnen nemen. Zij willen graag in gesprek gaan met klagers om tot een voor beiden passende oplossing te komen.. maar blijkbaar willen de klagers dit niet.
Alvast bedankt voor uw advies in deze!
(Graag enkel reactie van juridisch loket en niet van mensen die hier hun eigen mening over hebben, daar wordt toch niet op gereageerd)
Allereerst dit:
u bereikt hier niet de Rijdende Rechter of het Juridisch Loket. Op dit forum kunnen mensen hun juridische vragen kwijt, waarop anderen dan kunnen adviseren en waarover dan met anderen gediscussieerd kan worden. Elk advies hier is voor wat het waard is.
Wel kun je met je concrete probleem naar het Juridisch Loket (zie http://www.juridischloket.nl/Pages/default.aspx). Er zijn vestigingen in dertig steden. Zie http://www.juridischloket.nl/contact/bezoekhetjuridischloket/Pages/defau....
De dienstverlening door het Juridisch Loket is gratis. Zonodig verwijst men je door.
Wat de klacht betreft:
een klacht kan terecht zijn, maar er zijn ook mensen die klagen om te klagen, als een obsessie. En bij wie het nooit goed is. Met andere woorden: een klacht moet wel terecht zijn. Én concreet. Misschien heeft de klager zélf wel een probleem.
Alleen maar melden dat de pups "te veel piepen", is te vaag. En is niet meer dan een persoonlijke mening. Dan kun je ook wel klagen over een krijsende baby of de blokfluitoefeningen van iemand die op de muziekschool zit! Of denken de klagers omdat je pups piepen, dat je dierenmishandeling pleegt?
Als er al sprake is van hinder, moet deze ook nog eens onrechtmatig zijn, wil men civielrechtelijk iets bereiken (maar dáárvoor moeten de klagers wel "uit de kast komen", want zij moeten je dan dagvaarden, en daarbij hun klacht concreet maken).
Strafrechtelijk doe je waarschijnlijk ook niks verkeerds. Je kennel en je hobby zijn legaal, je honden blaffen niet elke nacht de hele nacht de hele buurt wakker en je doet er alles aan om eventuele overlast tot het minimum te bereiken.
Schrik niet van de politie aan de deur. Bij de politie is een vage klacht binnengekomen en men wil alleen poolshoogte nemen van wat er nou aan de hand is. En als de klagers té veel klagen, en er telkens niks aan de hand blijkt te zijn, zullen zij al snel steeds minder serieus worden genomen.
Behalve dat de klacht niets concreets behelst, is die ook nog eens anoniem. Tegen anonieme en ook nog eens niet-concrete klachten kun je je niet verdedigen (en een probleem, als dat er is, kun je ook niet verhelpen als dat probleem niet duidelijk wordt gemaakt). Je kunt daar niks mee. Laat de agent die aan de deur komt, maar uitspreken of jij (strafrechtelijk) te veel overlast veroorzaakt. En waaruit die overlast dan bestaat.
Wie een klacht over iemand heeft, dient éérst zelf met de betrokkene te proberen er samen uit te komen. Pas als dát niet lukt, kunnen de klagers hogerop. Niet rauwelijks achter iemands rug om. De klagers kunnen niet zeggen wat zij zelf ondernomen hebben om de klachten te doen ophouden.
En de klagers weigeren bovendien voor de behandeling van hun eigen klacht naar de buurtbemideling te komen. En zij laten ook niet een vertegenwoordiger, bijvoorbeeld een advocaat, in hun plaats komnen. Daarmee verliezen ze elke geloofwaardigheid.
Laat je dus niet bang maken. Ga gewoon, op een verantwoorde manier (volgens de richtlijnen van de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied in Nederland), door met je hondenhobby. Dan kan er weinig misgaan.
Mocht weer de wijkagent aan de deur komen, laat hem dit dan maar lezen. Voeg er eventueel aan toe dat je tegen iets dat niet concreet is, ook niets kunt ondernemen en dat je de dagvaarding dan wel "met vertrouwen tegemoetziet".
Loopt dit geklaag de spuigaten uit, dan kun je altijd nog aangifte doen van laster.
Sta erop dat de aangifte wordt opgemaakt. Weliswaar ken jij de daders/klagers niet, maar die zijn bij de politie wel bekend. Laat in de aangifte opnemen dat je op de hoogte gehouden wilt worden van de ontwikkelingen (en informeer daar van tijd tot tijd naar) en dat je je in het strafproces als "beledigde partij" (zo noemt men dit) wilt voegen met een schadeclaim.
Die schadeclaim betreft dan de kosten van extra maatregelen die je vrijwel zeker overbodiglijk en in ieder geval onvrijwillig hebt moeten maken vanwege de vele onterechte, vage, nooit concreet gemaakte, niet-serieuze en achterbakse klachten achter je rug om. Smartengeld is via deze weg vermoedelijk niet te claimen (wel in een afzonderlijke civiele procedure), omdat dergelijke claims meestal te ingewikkeld zijn voor voeging in het strafproces.
Al bereik je er alleen maar mee dat de politie nu eens poolshoogte gaat nemen bij de klagers, en dat dezen zich dan hopelijk wat matigen, als zij merken dat als gevolg van hun chronische klaaggedrag tegen hén een aangifte en mogelijk een rechtsvervolging loopt (waarbij zij een 'strafblad' riskeren en ook niet langer anoniem kunnen blijven).
Voorts kun je over een juiste manier van honden houden en fokken advies inwinnen bij de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied in Nederland. Maar dat doe je waarschijnlijk al. Zie http://www.raadvanbeheer.nl/.
Bedankt voor uw reactie.. en excuses als ik het verkeerd begrepen had. Dacht dat dit een site was van de rijdende rechter en juridisch loket. Maar verkeerd begrepen. De opmerking die ik onderin plaatste, was meer om aan te geven dat ik geen rare reacties van hondenhaters enzovoort wilde hebben.
Ik ga dit zeker uitprinten en meenemen naar mijn ouders, hopelijk zijn ze hierdoor iets gerustgesteld en krijgen ze weer een beetje het idee dat zij ook nog rechten hebben. Mocht blijken dat er meer gaat spelen dan zal ik ze zeker doorverwijzen naar een juridisch loket in de buurt. Ik weet dat zij ook een rechtsbijstandverzekering hebben, dus die kan dan altijd van pas komen indien er echt stappen genomen moeten worden.
Nogmaals bedankt!
Ja bij de Raad van Beheer zijn zij ook aangesloten als erkende fokker. Deze komen daarvoor eerst thuis langs om te kijken of het huis, omgeving en mensen geschikt zijn. Dus dat is allemaal in orde. Maar bedankt voor de tip
Die rechtsbijstandsverzekering kan zeker van nut zijn. Maar eerst afwachten hoe de zaken gaan lopen. De soep wordt meestal niet zo heet gegeten als zij wordt opgediend.
Ingeschreven staan bij de Raad van Beheer is een vereiste van de gemeenten om als kennel-eigenaar aangeslagen te worden voor de hondenbelasting. Anders moet er per hond betaald worden en dan kan de te betalen hondenbelasting bij meerdere honden flink oplopen.
Door het geregistreerd staan als kennel kan de rechtsbijstandverzekering deze activiteit beschouwen als bedrijfsactiviteit en daarom geen dekking bieden. Dat zelfde kan ook gelden voor het Juridische loket, dat bedoeld is om burgers te helpen. Die verwijzen "bedrijfsactiviteiten" altijd door naar een zelf in te huren advocaat.
Neem dus contact op met de rechtsbijstandverzekering of dit wel onder de dekking van de polis valt. En zo ja, vraag een schriftelijke bevestiging! Dan sta je straks niet voor onaangename verrassingen.
Dat de politie (de animal cops zijn officieel nog niet afgeschaft) langs komt om te kijken wat er aan de hand is, is normaal. Zij krijgen een melding binnen van mogelijke "mishandeling" van puppies. Die melding trekken ze na. Ze willen later niet voor paal staan als er wel iets mis is en ze hebben er niets mee gedaan. Als er verder niets aan de hand is, wordt de melding als afgedaan als "niets aan de hand". Daarover hoeven jouw ouders zich helemaal niet druk te maken. Het is een routinekwestie.
Maar het gaat hier niet om een bedrijf.. mijn ouders voeren geen kamer van koophandel nr.
Geregistreerd staan bij de raad van beheer, heeft te maken met het verantwoord fokken van rashonden en de afgifte van stambomen. Als zij daar niet bij geregistreerd zouden staan, zouden de pups ook geen stambomen krijgen. De reden dat zij zich hebben laten registreren als kennel is, omdat zij het geheel volgens het boekje willen doen en niet zoals bepaalde mensen maar gewoon 2 honden op elkaar zetten ongeacht het ras of de gezondheid van de dieren.
Het gaat er niet om wat jij en jouw ouders denken en doen, het gaat erom hoe de verzekeringsmaatschappij het beoordeelt. Of ze wel of geen dekking verlenen als het erop aan komt.
Vooropgesteld dat échte overlast door hondengeblaf een verschrikkelijk hinderlijke wijze van overlast is! Waar de honden zelf eigenlijk niets aan kunnen doen, maar wat bijna altijd de schuld van de hondeneigenaren is. (Dat geldt ook voor de hondenstrontoverlast). Maar. als jouw versie van het verhaal klopt, dan is er in dit geval niet veel aan de hand, en hoeven je ouders zich niet ongerust te maken. Je ouders moeten iedere keer als ze weer op de hoogte gesteld worden van anonieme klachten, hun bereidheid blijven tonen om met de klagers rond de tafel te gaan zitten. En als die klagers dat niet willen (uit angst voor verlies van hun anonimiteit) dan kan daaruit geconcludeerd worden dat het met de "overlast" nog wel meevalt.
Wat kan helpen voor toekomstige verwikkelingen: vraag van de naaste buren of ze even zwart op wit willen zetten dat ze zelden of nooit onevenredige geluidsoverlast van de honden hebben gehad.
En als er nog eens een keer politie aan de deur komt, nodig de agent(en) dan uit voor een kop koffie, en leg de zaak vriendelijk en beleefd uit. En laat je ouders dan ook uitleggen dat ze overlast hebben van anonieme klagers, en dat ze inderdaad aangifte tegen die anonieme klagers willen doen. En dat ze op de hoogte gehouden willen worden van het verdere verloop van de zaak: wat gebeurt er verder met de aangifte? Oh ja, laat je ouders een "dossiertje" opbouwen: aantekeningen maken van alle relevante gebeurtenissen in deze zaak; dat kan best in een agenda of i.d. Zodat ze later, als de zaak tòch uit de klauw dreigt te lopen, goed gedocumenteerd zijn.
Een dossier opbouwen en buren (die zouden bij overlast toch de meeste reden tot klagen hebben, nietwaar?) laten tekenen voor het niet hebben gehad van (noemenswaardige) overlast tot nu toe. Dat is een goede tip.
Als de klagers buren zijn en ze tekenen - om niet bekend te worden - spreken ze daarmee hun eigen anonieme klacht tegen. Als buren niet willen tekenen, vraag je of zij klachten hebben en zo ja, dan nodig je hen uit om die met je te bespreken. Zorg ervoor dat er iemand bij is als je je ronde langs de buren doet. Als er buren bij zijn die weigeren te tekenen en toch zeggen dat ze "geen klachten te melden" hebben, heb je een getuige. Zijn getuigenverklaring kun je ook nog op schrift stellen.
Het is altijd nuttig de polisvoorwaarden van je rechtsbijstandsverzekering nog eens na te lezen.
Maar het hobbymatig hebben van een kennel (wel of niet geregistreerd bij de Raad van Beheer) en het zijn van broodfokker (als onderneming) zijn twee verschillende zaken. Alleen die laatste categorie moet bij de Kamer van Koophandel zijn ingeschreven. Hetzelfde geldt voor cattery's: alleen fokkers om den brode, niet de hobbyfokker.
Het wel of niet verschuldigd zijn en/of betalen van de hondenbelasting (niet elke gemeente heft hondenbelasting) is voor deze zaak niet relevant.
Quote
Het is altijd nuttig de polisvoorwaarden van je rechtsbijstandsverzekering nog eens na te lezen.
Maar het hobbymatig hebben van een kennel (wel of niet geregistreerd bij de Raad van Beheer) en het zijn van broodfokker (als onderneming) zijn twee verschillende zaken. Alleen die laatste categorie moet bij de Kamer van Koophandel zijn ingeschreven. Hetzelfde geldt voor cattery's: alleen fokkers om den brode, niet de hobbyfokker.
Unquote
Het hobbyfokken van dieren wordt door veel verzekeringen voor de Aansprakelijkheidsverzekering Voor Particulieren gezien als iets "semi-bedrijfmatig". Er wordt puppies verkocht. Daarom zou het mij niet verbazen als een rechtsbijstandverzekeringen hetzelfde standpunt inneemt. Ook al ben je niet ingeschreven bij de KvK.
Is het hebben van een moestuin waarvan je soms een paar aardbeien of pompoenen verkoopt (tafeltje langs de weg waar iemand een euro in een jampotje kan doen en dan een pompoen kan meenemen) en waarvan de kosten wellicht altijd hoger zijn dan de opbrengst - het blijft een liefhebberij - dan ook zo'n semibedrijfsmatige activiteit (waarvan je de inkomsten bij de Belastingdienst aan moet geven - uiteraard onder aftrek van de veel hogere bedrijfskosten)?
En als je een hondje of een katje of een konijntje verkoopt waarvan de moeder "per ongeluk" zwanger is geraakt?
En wat als je uit liefhebberij postduiven houdt (dus niet als broodwinning duiven fokt) en daarmee soms geldprijzen wint, en eventueel ook nog eens incidenteel een (prijswinnende) duif verkoopt aan een andere duivenmelker?
Met vage opmerkingen als "door veel verzekeringen" en "het zou mij niet verbazen als" begin je niks. Daarom herhaal ik de opmerking dat het altijd nuttig is de polissen van je verzekeringen eens door te lezen. Dan weet je beter waar je aan toe bent.
En dán is het nog de vraag of de verzekeraar "semibedrijfsmatig" in casu correct interpreteert en zo ja, of dat inderdaad uitsluiting van de dekking betekent. En of verzekeraars in redelijkheid op die beperkendeclausule - indien aanwezig - een beroep kunnen doen, omdat vaak de risicoverhogende factor, waarvoor zo'n clausule is bedoeld, ontbreekt.
Het is ook een bekend feit dat verzekeraars commerciële instellingen zijn en dat schade uitbetalen een verliespost is, en dat veel verzekeraars daarom alles uit de kast proberen te halen om maar niet te hoeven uitbetalen, en niet altijd terecht.
Het blijft een hobby, en je kunt niet zelf met de jonge honden blijven zitten (ze de nek omdraaien gaat me toch te ver). Er bestaat geen verbod je eigen spullen te verkopen. Dat wordt in beginsel niet als een bedrijfsmatige activiteit gezien. Ook niet door de Belastingdienst. Naast dat er af en toe een nestje is, worden de honden gewoon gehouden zoals bij ieder anders. Ik heb mensen gekend die officieel ook een kennel hadden, geregistreerd bij de Raad van beroep. Voor de (twee) honden weld uitstekend gezorgd en er werd heel veel geld aan uitgegeven. Midden in een huurhuis in een stadswijk en geen buur die er last van had. Maar er was in vijf jaar maar één keer een nestje, van slechts twee pups. Veel mensen zónder kennel - of cattery - hebben meer dieren en/of vaker jonkies.
En als je iets te claimen hebt waarvan je twijfelt of het gedekt is: altijd doen. Wie niets claimt, ontvangt ook niets.
[Overigens een leuk taalaspect (homoniemen): dekking van honden (teven) versus dekking van verzekeringen.]
Even een luchtig zijsprongetje:
in het stripalbum "Olivier Blunder en de Foetsiepoenarchipel", geschreven voor een bank (!), is sprake van een eiland waar geen geldverkeer is en alleen ruilhandel bestaat. Olivier Blunder probeert daarin een hok met konijnen te ruilen. De konijnen zijn zwanger. Dat is een meerwaarde. Daar wordt fijntjes op gewezen: "Het dividend staat op uitbetalen."
Le coq als jij persoonlijk garandeert dat de rechtsbijstandverzekering dekking verleent, heb ik er geen probleem mee. Maar als ze toch mochten weigeren, dan neem jij gratis de zaak over / in behandeling om alsnog adequate rechtsbijstand te verlenen met alles erop en eraan?
Ik waarschuw alleen maar dat er niet te lichtvaardig over / blindelings vertrouwend op de dekking van de verzekering gedacht moet worden en dat je dat NU moet afstemmen met de verzekeringsmij en bij een positief antwoord, dat schriftelijk bevestigd moet krijgen.
Ik kijk wel uit om die garantie te geven, want ik kan die niet waarmaken als het er op aankomt.
Ik garandeer niets en dat weet jij ook wel. Ik geef alleen algemeen advies (dat geldt voor alle verzekeringen) je in de polis te verdiepen. En ik analyseer de smaken/mogelijkheden.
Je bent alleen een bedrijf als je meer dan 20 pups per jaar fokt, volgens het Honden en kattenbesluit. Zie www.overheid.nl
Registreren bij de RVb maakt alleen dat je kennelnaam international erkend is. Heeft niks met erkende of goede fokker zijn te maken.
Ez,
Dankjewel!
Door jouw reactie ben ik dit topic eens gaan lezen.
Vladja en meneer Le Coq,
Jullie hebben samen voor een heel interessant én amusant/humoristisch "college" gezorgd, voor élke honden- en kattenliefhebber.
Ik heb van dit college genoten!
Dank!