Ex wil kosten vakantie 2012 à €600 terug. Staat hij in zijn recht?

Vier jaar geleden werd ik gebeld door een goede kennis met de vraag of ik mee wilde gaan op vakantie de dag erna, daar zijn toenmalige vriendin het had uitgemaakt, en hij niet alleen wilde. Ik gaf toen aan dat ik helemaal geen geld had, maar hij overtuigde me toch mee te gaan aangezien het hotel en de meeste diners al betaald waren en de rest 'wel goed kwam'. Echter bleek wel dat het vliegticket van zijn ex niet op een andere naam kon worden gezet. Hij kocht een last minute ticket voor me à €500. Ik vond dat veel te veel geld en zei dat ik dat wellicht nooit of pas over lange tijd zou kunnen terugbetalen, maar wederom verzekerde hij me dat het allemaal geen probleem was. Tijdens de vakantie hield hij alles wat ik nuttigde in een boekje bij, tot de 1 liter fles water van 50 cent die we deelden aan toe.

Na de vakantie werden we betere vrienden en hadden we kortstondig een relatie. In die periode had hij het nooit meer over het geld, en als wel dan zei hij dat we dat wel een keer zouden regelen. Ik had immers schulden (en daarvoor betalingsregelingen) en een erg laag inkomen. Nadat de relatie, die maar een paar maanden duurde en erg onaangenaam (voor mij) verliep, door mij werd beëindigd, ontving ik een factuur (op naam van zijn bedrijfje - hij is ZZP'er) van 600 euro. 500 voor de vliegreis en 100 voor eten. Onder aan de factuur had hij allerlei juridisch termen gebruikt over betalen. (Gelieve dit bedrag binnen X aantal dagen over te maken, anders volgt een wettelijke verhoging van X procent etc.)

De afgelopen jaren heeft hij meermaals per mail gevraagd (met tussenpozen van een half jaar tot een jaar) naar het betalen van die 600 euro, waarop ik steeds heb aangegeven dat ik het (op dat moment) niet kon betalen. Gisteren ontving ik weer een e-mail van hem waarop ik hem heb geantwoord dat ik niet meer van plan ben het bedrag terug te betalen, met name wegens hoe hij me behandeld heeft. (De details zijn verder niet relevant denk ik.)

Als antwoord kreeg ik dat ik juridisch verplicht ben hem terug te betalen en dat hij me een ingebrekestelling zal sturen, daar het een zakelijke overeenkomst (?) betreft.

Maar hij heeft juridisch toch geen poot om op te staan? Hij heeft me zelfs nooit direct geld geleend, alleen een ticket voor me geboekt en betaald en eten gekocht. Ik heb nooit iets getekend en er staat alleen per mail dat ik hem niet kan betalen. Hij kan me toch helemaal geen factuur sturen vanuit zijn bedrijf en beweren dat het een zakelijke overeenkomst is en verdere juridische stappen ondernemen? Het vervelende is dat we beroepsmatig wel eens op dezelfde bijeenkomsten moeten zijn, maar we hebben nooit een directe arbeidsrelatie gehad.

Het lijkt mij dat het gewoon loze dreigementen zijn, maar ik hoor graag of ik iets over het hoofd zie waardoor hij wel in zijn recht staat. Los van wat jullie moreel gezien van de kwestie vinden.